Парафіяльнае жыццё

Сустрэча хрысціянскіх музыкаў «Грай Пану»: каб чалавек пакланяўся Богу ў Духу і праўдзе

14.03.2017

«#ГрайПану» — так называўся з’езд хрысціянскіх музыкаў, які арганізавалі ўдзельнікі « Rybyproject » на базе жодзінскай парафіі Маці Божай Фацімскай.

Sursum corda

06.11.2014 | № 11 (236) 2014

На прыкасцёльным пляцы ў Мастах, што на Гарадзеншчыне, нас, удзельнікаў рэкалекцый з айцом Антанэлам Кадэду, сустрэла вялікая фігура Хрыста, які нясе крыж. Адразу кінулася ў вочы, што Хрыстус хоць і згорблены пад цяжарам сваёй нялёгкай ношы, але Яго твар зусім не напоўнены безнадзейнасцю. Ягоны палец указвае на неба. На пастаменце надпіс : «Sursum corda», што ў перакладзе азначае: «Угору сэрцы!». Дык мы і ўваходзім у касцёл з надзеяй, што рэкалекцыі з айцом Антанэла Кадэду дапамогуць нам узняць угору свае сэрцы.

Урок міру, або Як не змарнаваць талент веры

02.11.2014 | № 10 (235) 2014

Нядзеля 31 жніўня. Парафія святога Антонія Падуанскага ў Мар’інай Горцы. Радуе вока вялікая колькасць дзяцей і моладзі, якія і з бацькамі, і самастойна прыйшлі ў касцёл, каб памаліцца аб Божым благаслаўленні на новы навучальны год. Напэўна, міласэрны Бог шчодра ўсіх благаславіў, даўшы слушныя наказы праз ксяндза Генрыха Кучынскага развіваць свае таленты, а не закопваць іх. Святар адзначыў, што самы галоўны талент, які толькі можа мець чалавек, гэта — талент веры. Без гэтага таленту жыццё можна лёгка змарнаваць і нават загубіць. А як прыклад таго, што чалавек можа захаваць талент веры, нягледзячы на неверагодныя цяжкасці, кс. Генрых прадставіў парафіянам ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Ватана Іванавіча Лабковіча. Ён жыве ў вёсцы Вынішчы Слуцкага раёна і мае ўжо 89 гадоў, але з радасцю адгукнуўся на запрашэнне святара і прыехаў разам з дачкою Зінаідаю, каб падзяліцца сведчаннем веры.

Вярнуць храму яго каштоўнасці

02.11.2014 | № 10 (235) 2014

Вішнеўскі касцёл — асаблівы гонар Валожыншчыны: ён ніколі не зачыняўся, гэта самы старажытны будынак у раёне. Тут, дзякуючы самаахвярнасці ксяндза Уладзіслава Чарняўскага, стварыўся моцны асяродак беларускамоўных вернікаў. Прага служыць на хвалу касцёлу вызначае і яго цяперашняга пробашча — ксяндза Юзафа Мельдзюка. Цяпер парафіяне разам з ім просяць Бога, каб ім хапіла сілы і сродкаў адрамантаваць святыню, захаваць і перадаць нашчадкам усю мастацкую і гістарычную ўнікальнасць храма.

Мядзельская Кальварыя

02.11.2014 | № 10 (235) 2014

Мядзельская Кальварыя знаходзіцца на ўскраіне Мядзела каля аўтатрасы Мядзел-Паставы. Гэта гістарычнае месца пакланення каталіцкіх вернікаў.

Касцёл Найсвяцейшага Сэрца Езуса Хрыста ў Хатаве святкуе сваё 80-годдзе

31.10.2014 | № 9 (234) 2014

На тэрыторыі нашай парафіі калісьці знаходзіўся маёнтак Хатава, які належаў Міхаілу Ленскаму. У 1924 г. яго дачка Зоф’я (Марыя) Ленская, пазней па мужы Незабытоўская, пастанаўляе пабудаваць на тэрыторыі маёнтка капліцу. Усяго праз год, у 1925 г., маленькі касцёл ужо быў перапоўнены — тут адбываліся хросты, шлюбы, пахаванні.

У Гудагаі...

31.10.2014 | № 7-8 (232-233) 2014

Гісторыя нашай святыні ў Гудагаі вельмі багатая — 250 гадоў толькі сценам, узведзеным з дрэва, самага добрага матэрыялу для будоўлі. Утульна і цёпла, прыгожа і светла. Тут лекі для душы і цела, тут адпачынак, радасць і спакой, адчуванне цуду... Абразу Маці Божай Гудагайскай больш за 350 гадоў — яго збераглі для нас нашы продкі. Яшчэ «ў будзе, у гаі свяціўся і пасылаў людзям цудныя знакі, потым — у каплічцы і па людскіх хатках...». Абраз вандраваў па ваколіцах больш за 100 гадоў і нарэшце набыў сталае месца ў Гудагаі, у нашым утульным касцёле. Шматлікія цуды і ласкі, дапамогу, атрыманую праз заступніцтва Маці Божай Гудагайскай, спазналі вернікі з наваколля і з іншых месцаў. Гудагай стаў вельмі слынным, а словы падзякі яму людзі пакідаюць у спецыяльнай кнізе памяці.

З гісторыі слонімскага касцёла святога Андрэя

31.10.2014 | № 7-8 (232-233) 2014

На плошчы Льва Сапегі ў Слоніме ўзвышаецца фарны касцёл святога Андрэя — помнік архітэктуры барока ХVIII cтагоддзя. Святыня здзіўляе пластыкаю фасада, багаццем скульптурна-дэкаратыўнай апрацоўкі. Асноўны дэкор сканцэнтраваны на галоўным фасадзе — глыбокія нішы, слаістыя пілястры, фігурны франтон. Дзве вежы, пастаўленыя пад вуглом да фасада, узмацняюць яго пластычную пабудову. Скульптурнае ўбранне інтэр’ера мае рысы мастацтва ракако. У архітэктурны комплекс уваходзяць таксама брама і кляштарныя карпусы. Касцёл святога Андрэя з’яўляецца сёння своеасаблівай брамай старажытнага горада над Шчарай, хаця лёс касцёла складваўся па-рознаму. Найбольш нягодаў яму прынесла другая палова ХХ стагоддзя. Дзякуючы былому настаяцелю касцёла святога Андрэя дэкану Вітальду Жыльветру ў 1990-я гады помнік барока ў Слоніме ўдалося выратаваць і аднавіць. З 28 гадоў свайго святарства айцец Вітальд 22 гады аддаў Слоніму. Пад яго непасрэдным кіраўніцтвам быў адрамантаваны касцёл святога Андрэя, пабудаваны ў 1775 годзе. Дзякуючы айцу Вітальду ў касцёле заўсёды гучала беларуская мова. Ён пасадзейнічаў вяртанню вернікам іконы Жыровіцкай Багародзіцы, якая была падрыхтаваная да каранацыі ў 1730 годзе. Цяпер айцец Вітальд Жыльветра служыць у касцёле святога Казіміра ў Ліпнішках Іўеўскага раёна, але часта наведвае Слонім. У адну з такіх паездак у Слонім я сустрэўся ў айцом Вітальдам і задаў яму некалькі пытанняў.

«Вітай, крыж!»

31.10.2014 | № 7-8 (232-233) 2014

Кожны, хто хоць раз хадзіў пілігрымкаю ў Будслаў, скажа вам, што найбольшы гонар — ісці наперадзе ўсіх з крыжам, сцвярджаючы ім мэту і сэнс усяго падарожжа, бо без крыжа любая пілігрымка — усяго толькі турпаход...

Нібы напіцца жывой вады…

16.07.2013 | № 3 (216) 2013

Парафія Найсвяцейшай Тройцы ў Росіцы адзначыла свае чарговыя журботныя ўгодкі — 70-годдзе росіцкай трагедыі. Як заўсёды, гэтая ўрачыстасць сабрала не толькі росіцкіх парафіянаў, але і вернікаў з розных куткоў Беларусі. Як і штогод у лютаўскія дні, яны прыехалі на гэты ўскраек нашай Бацькаўшчыны, каб маліцца за яе дачок і сыноў. За тых, што жылі на ёй да нас, за тых, што жывуць цяпер і перажываюць самыя розныя праблемы.

Марыя, Ты наша Маці

14.06.2013 | № 7-8 (220-221) 2013

Твор Ліліі Дарагуш папоўніў скарбонку песень, прысланых на конкурс «Будслаў — прызнанне ў любові». Побач з тэкстам у публікацыі змешчаны дасланыя аўтарам ноты песні.

***Нябачнаю нітачкай вера любові...

11.06.2013

Ядвіга Сячко даслала на конкурс «Будслаў — прызнанне ў любові» верш, у якім выказвае пачуцці ад сустрэчы з будслаўскаю святыняю і цудатворным абразом Маці Божай. Перажыванні аўтара напоўнены радасцю, прадчуваннем шчодрых Божых ласкаў, жаданнем умацаваць у сваім сэрцы жывую веру і заўсёды кіравацца ў жыцці праўдаю Хрыста.

***Госця нябесная, дзякуй Табе...

11.06.2013 | № 7-8 (220-221) 2013

Соф’я Церах у сваім вершы дзеліцца пачуццямі і ўражаннямі ад перэгрынацыі абраза Маці Божай Будслаўскай па сем’ях парафіі. Гэты твор можна назваць вершаванай малітвай праз заступніцтва Найсвяцейшай Марыі.

Вершы да Маці Божай Будслаўскай

07.06.2013 | № 7-8 (220-221) 2013

У вершах Альбіны Цярэшкі, дасланых на конкурс «Будслаў — прызнанне ў любові», выказваецца трывалая надзея на тое, што Маці Божая ніколі не пакіне сваіх дзяцей, якія давяраюць ёй свае просьбы, малітвы і спадзяванні.

Маці Божай Будслаўскай

07.06.2013 | № 7-8 (220-221) 2013

Конкурсны верш Яўгеніі Чакур, звернуты да Маці Божай Будслаўскай, напоўнены святочным настроем ад прабывання на ўрачыстасці ў Нацыянальным Санктуарыі Беларусі. Адначасова аўтар выказвае пажаданне, каб слава Маці Божай Будслаўскай і надалей цвіла ў беларускім краі.