Жыццё

06.11.2014 | № 11 (236) 2014 | Інтэрв’ю

У першую нядзелю кастрычніка ў віцебскай парафіі Святога Духа адбылася Імша ў інтэнцыі настаўнікаў, прымеркаваная да прафесійнага свята педагогаў. Адна з такіх педагогаў — Анэля Зайцава, парафіянка гэтай жа парафіі, актыўная ўдзельніца каталіцкага жыцця ў горадзе. Філолаг паводле адукацыі, яна шмат гадоў займаецца навучаннем дзяцей і моладзі польскай мове. Пра карані яе асабістага захаплення моваю суседняга народа, пра поспехі выхаванцаў Анэлі Зыгмунтаўны ў навучанні — наша размова.

Адказ Рэбецы, якая чакае трэцяе дзіця

06.11.2014 | № 11 (236) 2014 | Сям’я

Вяртаючыся да надрукаванага

Sursum corda

06.11.2014 | № 11 (236) 2014 | Парафіяльнае жыццё

На прыкасцёльным пляцы ў Мастах, што на Гарадзеншчыне, нас, удзельнікаў рэкалекцый з айцом Антанэлам Кадэду, сустрэла вялікая фігура Хрыста, які нясе крыж. Адразу кінулася ў вочы, што Хрыстус хоць і згорблены пад цяжарам сваёй нялёгкай ношы, але Яго твар зусім не напоўнены безнадзейнасцю. Ягоны палец указвае на неба. На пастаменце надпіс : «Sursum corda», што ў перакладзе азначае: «Угору сэрцы!». Дык мы і ўваходзім у касцёл з надзеяй, што рэкалекцыі з айцом Антанэла Кадэду дапамогуць нам узняць угору свае сэрцы.

Яго жывы голас... З казання кардынала Казіміра Свёнтка на ўрачыстасць Хрыста Валадара

06.11.2014 | № 11 (236) 2014 | Асобы

З казання кардынала Казіміра Свёнтка на ўрачыстасць Хрыста Валадара (Мінск, лістапад 2005 г.)

Час расстання. Хрысціянскае перажыванне жалобы

02.11.2014 | № 11 (236) 2014 | Разважанні

Няўжо нам сапраўды патрэбна цярпенне для таго, каб штосьці ведаць пра жыццё? «Што ведае чалавек, які ніколі не пакутаваў?» — пытаў благаслаўлёны Генрык Сузо. Хіба нельга інакш спасцігаць мудрасць?

Урок міру, або Як не змарнаваць талент веры

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Парафіяльнае жыццё

Нядзеля 31 жніўня. Парафія святога Антонія Падуанскага ў Мар’інай Горцы. Радуе вока вялікая колькасць дзяцей і моладзі, якія і з бацькамі, і самастойна прыйшлі ў касцёл, каб памаліцца аб Божым благаслаўленні на новы навучальны год. Напэўна, міласэрны Бог шчодра ўсіх благаславіў, даўшы слушныя наказы праз ксяндза Генрыха Кучынскага развіваць свае таленты, а не закопваць іх. Святар адзначыў, што самы галоўны талент, які толькі можа мець чалавек, гэта — талент веры. Без гэтага таленту жыццё можна лёгка змарнаваць і нават загубіць. А як прыклад таго, што чалавек можа захаваць талент веры, нягледзячы на неверагодныя цяжкасці, кс. Генрых прадставіў парафіянам ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Ватана Іванавіча Лабковіча. Ён жыве ў вёсцы Вынішчы Слуцкага раёна і мае ўжо 89 гадоў, але з радасцю адгукнуўся на запрашэнне святара і прыехаў разам з дачкою Зінаідаю, каб падзяліцца сведчаннем веры.

Вярнуць храму яго каштоўнасці

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Парафіяльнае жыццё

Вішнеўскі касцёл — асаблівы гонар Валожыншчыны: ён ніколі не зачыняўся, гэта самы старажытны будынак у раёне. Тут, дзякуючы самаахвярнасці ксяндза Уладзіслава Чарняўскага, стварыўся моцны асяродак беларускамоўных вернікаў. Прага служыць на хвалу касцёлу вызначае і яго цяперашняга пробашча — ксяндза Юзафа Мельдзюка. Цяпер парафіяне разам з ім просяць Бога, каб ім хапіла сілы і сродкаў адрамантаваць святыню, захаваць і перадаць нашчадкам усю мастацкую і гістарычную ўнікальнасць храма.

Цуд аздараўлення

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Сведчанні

Пахвалёны Езус Хрыстус! Сёння хачу падзяліцца цудам свайго аздараўлення з вялікай ласкі Езуса Хрыста праз заступніцтва Божай Маці і святых. Спадзяюся, што гэта сведчанне дасць многім надзею і ўпэўненасць у тым, што Пан Бог вельмі любіць сваіх дзяцей і чувае над кожным з нас.

Праз далучэнне да вечнага

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Інтэрв’ю

Каталіцкая сямейная пара з Віцебска Іна Станская і Анатоль Асіпенка адносяцца да ліку тых людзей, якія прыйшлі да веры на хвалі адраджэння рэлігійнага жыцця ў Беларусі на мяжы мінулага і цяперашняга стагоддзяў. Прыйшлі не выпадкова, а ў выніку мэтанакіраваных пошукаў, з цвёрдым усведамленнем таго, што ў жыцці кожнага чалавека павінна быць нешта, што робіць яго і больш поўным, і больш насычаным, і больш крэатыўным. Медыкі паводле адукацыі (Анатоль — спецыяліст інтэрвенцыйных малаінвазіўных метадаў дыягностыкі лекавання, Іна — правізар), сужэнцы супалі не толькі ў плане прафесійнай прыналежнасці, але і ў поглядах на ролю хрысціянскіх каштоўнасцяў у жыцці як асобнага чалавека, так і сям’і, грамадства, краіны. Пра гэта — наша размова пасля нядзельнай святой Імшы ў парафіі Езуса Міласэрнага, якую Іна і Анатоль называюць не іначай, як другім домам.

Дзякуй за добрае і чулае сэрца

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Сведчанні

Дарагая рэдакцыя! Вялікі дзякуй вам за друкаванне цікавых артыкулаў на старонках часопіса «Ave Maria». Я таксама хачу распавесці вам пра майго настаўніка і духоўнага брата — айца Вітальда Жыльветру, якога я заўсёды згадваю з удзячнасцю. Шлях да святарства ў яго быў нялёгкі, але ён цалкам даверыўся Маці Божай. У 1980 годзе Вітальд Жыльветра тайна быў прыняты ў ордэн капуцынаў. Скончыў у Рызе духоўную семінарыю і стаў святаром. У 90-я гады айца Вітальда накіравалі на пастырскую працу ў Слонім, дзе ён распачаў сваё ахвярнае святарскае служэнне. Ён адразу ж узяўся за рэлігійнае навучанне вернікаў, імкнуўся згуртаваць іх, калі бачыў, што гараджане часам пагарджаюць вяскоўцамі. У тыя гады было шмат бедных людзей, і наш ойчанька дапамагаў ім, чым мог. Дванаццаць хлопчыкаў амаль штодзённа прыслугоўвалі яму на святой Імшы, многія з іх пасля абралі святарскі шлях і таксама пайшлі служыць Богу і людзям.

Пакуль мы яшчэ ў дарозе...

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Сведчанні

Што найперш прыгадваецца цяпер, пасля той нялёгкай дарогі з Полацка ў Росіцу напрыканцы ліпеня? Салёны пот, які безупынна ліецца па твары, 32° альбо й 35° у паветры, шалёная стома, мазалі на нагах? Бадай што, не. Прыгадваецца адразу цудоўны Алесін голас, што вольна разлятаецца па прасторы, голас, які ўсе мы з радасцю падхопліваем. Прыгадваюцца поўныя даверу Каціны просьбы да Усемагутнага, ціхія, удумлівыя словы сведчанняў Вольгі, Тані, Ірыны, Аляксандра… Ды яшчэ просьбы аб малітве за кагосьці, хто знаходзіцца ў патрэбе, за дзяцей, якім пагражае аборт, за тых хрысціянаў, што церпяць у гэтыя дні пераслед за сваё хрысціянства, за мір і спакой у свеце, за нашу сястру Украіну, што ў гэтыя самыя дні і хвіліны абліваецца крывёю…

Мядзельская Кальварыя

02.11.2014 | № 10 (235) 2014 | Парафіяльнае жыццё

Мядзельская Кальварыя знаходзіцца на ўскраіне Мядзела каля аўтатрасы Мядзел-Паставы. Гэта гістарычнае месца пакланення каталіцкіх вернікаў.

Яго жывы голас... З казання кардынала Казіміра Свёнтка да моладзі на сімпозіуме «Моладзь Еўропы на шляху пераменаў»,

31.10.2014 | № 10 (235) 2014 | Асобы

З казання кардынала Казіміра Свёнтка да моладзі на сімпозіуме «Моладзь Еўропы на шляху пераменаў», кастрычнік, 2003 г.

Ecce homo. 21 кастрычніка — дзень нараджэння кардынала Казіміра Свёнтка

31.10.2014 | № 10 (235) 2014 | Асобы

21 кастрычніка нарадзіўся кардынал Казімір Свёнтэк — першы кардынал у сучаснай гісторыі Каталіцкага Касцёла ў Беларусі.

Ці заўсёды гэта дарэчы? Хрысціянская сімволіка ў сучаснай модзе

31.10.2014 | № 9 (234) 2014 | Разважанні

Якое дачыненне хрысціянства мае да моды ў адзенні? Ці можам мы, хрысціяне, заставацца самімі сабою і адначасова ісці ў нагу з модаю? Ці павінны мы (і якім чынам) праз адзенне выяўляць свае рэлігійныя перакананні?