Аўтары - Галіна Калевіч - Часопіс «Ave Maria»

27.09.2013 | № 3 (204) 2012

Такое пытанне, напэўна, задае сабе час ад часу кожны вернік. Задаў яго сабе аднойчы і Яраслаў Чапля, католік па веравызнанні і журналіст па прафесіі. Адказ напісаў на паперы. Што з гэтага атрымалася, можна прачытаць у яго кніжцы «Ці гатовы я памерці заўтра?», якая выйшла ў выдавецтве «Про Хрысто».

Валанцёр! Цябе паклікалі!

27.09.2013 | № 3 (204) 2012

Аднойчы ў размове з маці Тэрэзай з Калькуты адзін з журналістаў сказаў: « Я вашую працу не рабіў бы і за мільён долараў». Усміхнуўшыся, яна адказала: «Я б таксама яе не рабіла за мільён долараў, але дзеля Езуса Хрыста я раблю яе задарма». Гэты эпізод з жыцця вядомай святой міжволі ўспомніўся на сімпозіуме, які быў прысвечаны валанцёрскаму служэнню. Праходзіў ён у Мінску з 24 па 26 студзеня ў рамках II Міжнароднай сустрэчы партнёраў «Карытас-Беларусь».

Шпітальны Ордэн

25.09.2013 | Рухі і супольнасці

Ордэн баніфратраў яшчэ называюць шпітальным, бо яго асноўны харызмат — праца ў шпіталях, дапамога хворым, церпячым. Заснавальнікам ордэну быў святы Ян Божы з Гранады. Калісьці на Беларусі гэты ордэн таксама быў вельмі распаўсюджаны. Мінск, Гродна, Наваградак, Ракаў, Высокае — вось няпоўны пералік месцаў, дзе працавалі шпітальныя браты. Але пасля ўваходу нашай краіны ў склад Расійскай імперыі ордэн быў цалкам скасаваны. Па сённяшні дзень супольнасці баніфратраў у нас няма. Затое ёсць пакліканні ў гэты ордэн. Іх няшмат, але яны ёсць. Адзін з гэтых нямногіх — Антон Юран, які цяпер носіць імя брат Эммануэль. Сёння ён наш суразмоўца.

Райскі куток для самотных

24.09.2013 | № 12 (201) 2011

19 лістапада ў Лагішыне Пінскай дыяцэзіі, дзе знаходзіцца санктуарый Маці Божай Каралевы Палесся, адбылася вялікая ўрачыстасць — асвячэнне першага ў рэспубліцы Дома міласэрнасці, які адкрыўся дзякуючы менавіта каталіцкай супольнасці, а дакладней — Кангрэгацыі Божага Провіду (ксяндзоў арыяністаў). Аб значнасці падзеі сведчыла прысутнасць на ўрачыстасці галоўных іерархаў Каталіцкага Касцёла на Беларусі — нунцыя Апостальскай Сталіцы арцыбіскупа Клаўдыё Гуджэроцці, мітрапаліта Тадэвуша Кандрусевіча, біскупаў Антонія Дзям’янкі і Казіміра Велікасельца. Прыбылі на свята таксама правінцыял ордэну арыяністаў, каля 20-ці святароў і законных сясцёр, амаль столькі ж клерыкаў Пінскай семінарыі, свецкія ўлады і шматлікія вернікі.

Цуд Божай любові

24.09.2013 | № 12 (201) 2011

Вось ужо 17 гадоў на Беларусі дзейнічае апостальскі рух свецкіх людзей «Легіён Марыі». Адна з галоўных задачаў легіянераў — сведчанне пра Божую міласэрнасць, распаўсюджванне абразкоў Езуса Міласэрнага і малітвы «Вяночак да Божай Міласэрнасці». У асноўным людзі з удзячнасцю бяруць абразкі Езуса Міласэрнага і абяцаюць маліцца. Час ад часу Пан Бог дае магчымасць убачыць Яго ласкі, якія сплываюць праз абраз Езуса Міласэрнага і Вяночак да Божай Міласэрнасці. Пра некаторыя з іх і хочацца сёння расказаць.

Галоўная мара жыцця

23.09.2013 | № 12 (201) 2011

Галоўная мара майго жыцця споўнілася — я пабывала на Святой Зямлі! Шчыра кажучы, думала, што адбудзецца гэта пазней з-за пэўных праблемаў. Аднак мы плануем, а Бог кіруе. Да хутчэйшага здзяйснення маёй мары падштурхнула падзея асвячэння табліцы з малітвай «Ойча наш» на беларускай мове ў касцёле Pater Noster, што на Аліўнай гары ў Ерузалеме.

У немачы — сіла

18.09.2013 | № 10 (199) 2011

«...Але Пан сказаў мне: даволі табе ласкі Маёй, бо сіла Мая здзяйсняецца ў слабасці». Гэтыя словы, якімі Пан Бог прамовіў да апостала Паўла (пар. 2 Кар 12, 9), становяцца вельмі зразумелымі пры знаёмстве з Андрэем Мікалаевым, які ўжо 16 гадоў прыкуты да ложка. Нягледзячы на сваю фізічную немач, гэты чалавек уражвае неверагоднай моцай духу. Пасля свайго калецтва ён знайшоў у сабе сілы не толькі выжыць, але і аддана служыць Езусу Хрысту і Яго Найсвяцейшай Маці.

Смаргонь: аазіс жывой веры

06.09.2013 | Рухі і супольнасці

Невялікі ўтульны горад Смаргонь, які знаходзіцца на мяжы Гродзенскай і Мінскай абласцей, доказна аспрэчвае статыстыку пра тое, што ў Беларусі жыве 80 працэнтаў праваслаўных і крыху больш за 15 працэнтаў католікаў. У гэтым горадзе, дзе насельніцтва складае 37 тысяч чалавек, афіцыйна прызнана, што палова з іх — католікі. У нядзелю амаль цэлы дзень касцёл знаходзіцца ў цэнтры людскога руху.

Рэліквіі святой Фаўстыны ў Мінску

28.05.2013 | Святыя і благаслаўлёныя

5 мая ў мінскім касцёле святых Сымоны і Алены адбылася значная падзея — урачыстае ўнясенне арцыбіскупам Тадэвушам Кандрусевічам рэліквій святой Фаўстыны Кавальскай. Незадоўга да гэтага Чырвоны касцёл прымаў таксама рэліквіі Вялікага Папы, благаслаўлёнага Яна Паўла II, які ў свой час кананізаваў сястру Фаўстыну.

Хвароба прывяла да Бога

21.05.2013 | Сведчанні

Вось ужо 10 гадоў як цяжкая хвароба абмежавала жыццё Анатоля Шуста, «прыкаваўшы» яго да сваёй кватэры. У 2002 годзе яму зрабілі аперацыю па выдаленні пухліны з галаўнога мозгу, пасля чаго ў яго адняўся левы бок цела, аслепла правае вока, парушыліся каардынацыя і маўленне. Аднак за ўсё, што адбылося, Анатоль Аляксандравіч шчыра дзякуе Пану Богу і нічога не хацеў бы змяніць у сваім жыцці, нават вярнуцца ў тыя часы, калі быў здаровы, прыгожы, паспяховы...

Ахвярнасць узнагароджваецца Божаю ласкаю

06.04.2013 | Інтэрв’ю

Вось ужо 12 гадоў католікі Беларусі маюць магчымасць удзельнічаць у святой Імшы, якая транслюецца кожную нядзелю ў прамым эфіры Беларускага радыё. Гэта вялікая Божая ласка для хворых людзей і тых, хто жыве далёка ад касцёла. Каб цэлебраваць св. Імшу па радыё, у мінскую архікатэдру прыязджаюць ксяндзы з розных парафій Беларусі і толькі нязменным застаецца той, хто тэхнічна дапамагае здзяйсняць гэтую святую справу: Аляксандр Міхайлавіч Хаменка, супрацоўнік Белтэлерадыёкампаніі, інжынер, начальнік участка перасовачных сродкаў. Наш карэспандэнт сустрэлася з Аляксандрам Міхайлавічам адразу пасля нядзельнай святой Імшы ў радыёкласе, пад які абсталявана адно з памяшканняў у мінскай архікатэдры. Ён быў вельмі здзіўлены і сказаў, што ніякай цікавасці для нашага часопіса не мае. І тым не менш нам удалося з ім паразмаўляць.

Прыклад бацькі

23.02.2013 | Сям’я

«Прыклад цярплівай вашай любві, у якой сакрэт шчасця сям’і...». Гэтыя словы вядомай песні вельмі падыходзяць і да сям’і Найдзічаў са Смаргоні. Больш за тое, без усялякага пафасу хочацца сказаць: пакуль існуюць такія сем’і, брамы пякельныя не перамогуць інстытут сям’і.

«Cоль зямлі і святло свету...» Пра Зоф'ю Сордыль

16.03.2012 | Асобы

24 ліпеня на 87-м годзе жыцця адышла ў вечнасць Зоф’я Сордыль, якая зрабіла вельмі шмат дабра для Каталіцкага Касцёла на Беларусі, падтрымлівала яна і выданні каталіцкай прэсы.

Праз лабірынты чужой веры

15.03.2012 | № 6-7 (207-208) 2012

Вядома, што вырвацца з секты неверагодна цяжка, тым больш, калі трапіў туды яшчэ ў дзяцінстве. Тут патрэбна асаблівая Божая ласка, а таксама цвёрдая воля самаго чалавека. Мікола Бадрусёў трапіў у секту мармонаў (царква Езуса Хрыста апошніх святых дзён) у 13 гадоў. З часам стаў прапаведнікам ідэяў гэтай рэлігійнай супольнасці. Але прыйшло прасвятленне. Восем гадоў таму ён прыняў каталіцкую веру і амаль ужо два гады актыўна займаецца апостальскай працай у Легіёне Марыі.

Альховы край — Альковічы

14.03.2012 | № 5 (206) 2012

Ты альховае выбрала дрэва, І з’явілась на ім у свой час. Збудаваць тут святыню прасіла, Каб у ёй прыгарнуць усіх нас. Софíя Петрусевіч, парафіянка касцёла ў Альковічах.

Жывём, нібы ідзём па вадзе...

13.03.2011 | № 7-8 (196-197) 2011

Маё знаёмства з сям’ёю Царовых адбылося на свята Божага Нараджэння ў мінскай архікатэдры. Не юныя ўжо бацькі — 44-гадовая Ларыса і 46-гадовы Дзмітрый па чарзе трымалі на руках свайго шасцімесячнага сыночка, стараючыся быць бліжэй да бэтлеемскай шопкі падчас набажэнства. Божая ласка настолькі яўна адчувалася на гэтай сям’і, што ў нейкі момант мне падалося, нібы бацькі трымаюць жывога малога Езуса. Вельмі хацелася да яго дакрануцца, а таксама бліжэй пазнаёміцца з гэтаю сям’ёю.

Палачаны – адданыя веры

04.03.2011 | № 3 (192) 2011

«Малюся за цябе, Беларусь...», «О, Марыя, без граху першароднага зачатая...», — гэтыя вядомыя кожнаму католіку песні (словы і музыку) напісаў ксёндз Сяргей Бараўнёў, пробашч парафій у вёсках Палачаны, Беразінскае і Беніца Маладзечанскага раёна. Родам ксёндз Сяргей з Маладзечна. У сям’і Галіны і Міхала Бараўнёвых — два сыны, і абодва святары. Родны брат ксяндза Сяргея ксёндз Юрый працуе на Віцебшчыне...

«Жывём, каб збаўляцца, а не забаўляцца...»

02.03.2011 | № 1-2 (190-191) 2011

У магазін «Духоўная кніга», што на вуліцы Багдановіча, 25, аднойчы зайшла жанчына і са смуткам сказала, што яе сын з нявесткаю вырашылі разысціся. Яна прасіла параіць літаратуру па праблемах сужэнства. Прадавец прапанавала набыць кнігу вядомага сямейнага псіхолага Яцака Пулікоўскага. Пазней жанчына прыйшла, каб падзякаваць супрацоўнікам «Духоўнай кнігі», паведаміўшы, што пасля таго як «дзеці» прачыталі кнігу, яны перадумалі ісці на развод.

Шчасце жыць у Будславе

27.02.2010 | № 12 (189) 2010

Знаёмства з пані Юзэфай Рачыцкай з Будслава адбылося праз маіх сяброў — легіянераў Марыі. Па закліку сэрца гэтыя людзі часам ездзяць з Мінска да Маці Божай Будслаўскай маліцца.

«Усынаўленне — гэта таксама сакрамэнт...»

27.02.2010 | № 11 (188) 2010

Сёння ўсынаўленне дзіцяці стала амаль што ўнікальнаю з’яваю. Дзяцей бяруць у апеку, афармляюць у прыёмную сям’ю, а вось усынаўляюць толькі адзінкі. Сярод такіх «адзінак» — сям’я Арцішэўскіх з Мінска. А згоду на гэты матэрыял яны далі толькі з той надзеяй, што іх прыклад дапаможа хоць некаму пераадолець страх перад усынаўленнем.

Аўтары \ Галіна Калевіч