У цэнтры ружанцовай малітвы — Езус. Адзін са спосабаў разнастаіць Ружанец

07.10.2020|№ 10 (271) 2017|Ружанцовыя разважанні

Здараецца, што падчас Ружанца нам цяжка засяродзіцца на разважанні таямніцаў і мы проста бяздумна паўтараем малітву. Ёсць надзейны спосаб сапраўды ўважліва маліцца на ружанцы і пражываць біблійныя падзеі разам з Марыяй.

Сутнасць такога спосабу ў тым, што ў кожнай малітве «Вітай, Марыя...» пасля слова Езус мы дадаём невялікае разважанне, суадноснае з ружанцовай таямніцай. Прапануем вам, дарагія чытачы, малітоўныя дадаткі да ўсіх таямніцаў Святога Ружанца.

Радасныя таямніцы

1. Звеставанне Найсвяцейшай Панне Марыі

Ойча наш...
Вітай, Марыя, поўная ласкі, Пан з Табою, благаслаўлёная Ты між жанчынамі і благаслаўлёны плод улоння Твайго, Езус...

— Сын Бога Айца і Сын Твой, Марыя
— які пажадаў прыйсці на зямлю, каб паяднаць людзей з Богам Айцом
— аб зачацці якога звеставаў Табе Анёл
— які быў зачаты без удзелу мужа
— які, абіраючы цябе за Маці, пажадаў, каб загана граху не кранула Цябе
— прыняць якога Ты пакорна згадзілася
— які быў зачаты ад Духа Святога
— якога цела, душа і сэрца ў тваім ўлонні, Марыя, са Словам Божым істотна з’ядналіся
— служэнне якому стала Тваім жыццёвым пакліканнем
— служачы якому, Ты служыла Богу і людзям.

Святая Марыя, Маці Божая, маліся за нас, грэшных, цяпер і ў хвіліну смерці нашай. Амэн.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому...
О Марыя, без граху першароднага зачатая...
О мой Езу...

2. Адведзіны Паннай Марыяй святой Альжбеты

— якога Ты пад сэрцам несла да Альжбеты, спяшаючыся горнай дарогай
— у якім Альжбета пазнала свайго Пана
— у якім Ян адчуў свайго Пана і брата
— прычына радасці Тваёй і Альжбеты
— укрыты, але ўбачаны сястрынскай любоўю
— Дух якога падказаў Табе словы Magnificat
— які разам з Табою дапамагаў Альжбеце на працягу трох месяцаў
— які напоўніў благаслаўленнем Цябе і дом Захарыі
— якога мы наведваем ў кожнай сваёй малітве
— які наведвае нас, калі мы прыступаем да святой Камуніі.

3. Нараджэнне Езуса Хрыста

— які пажадаў нарадзіцца ў цішы стаенкі, а не ў шумным палацы
— якога праз дзевяць месяцаў убачылі, нарэшце, Твае вочы
— які быў так падобны да іншых немаўлятаў
— якому замест калыскі Юзаф заслаў сенам жолаб
— якога Ты часам брала да сябе на посцілку з саломы
— які спакойна дыхаў, калі Ты глядзела на Яго
— які прачынаўся, расплюшчваў вочкі і глядзеў на Цябе
— якога Ты, Маці, карміла
— якому Юзаф служыў, як умеў
— які штодзень нараджаецца для нас на алтары

4. Ахвяраванне Хрыста ў святыні

— пра якога Ты ведала, што Ён — Сын Божы
— які прыйшоў не парушыць Закон, а выканаць яго
— які, калі Яму было восем дзён, быў абрэзаны
— якога, калі Яму было пяць тыдняў, вы з Юзафам прынеслі ў святыню
— якога, згодна з патрабаваннем Закона, ахвяравалі Пану
— якога, як патрабаваў Закон, выкупілі за дзвюх ту́ркавак
— якога пасля ахвяравання Бог Айцец і надалей даверыў Табе і Юзафу
— Сын Божы, заўсёды паслухмяны Маці і Апекуну
— пра якога дзіўныя рэчы казалі Сімяон і Ганна
— разам з якім мы паглыбляемся ў штодзённае жыццё Назарэта.

5. Езуса знаходзяць у Ерузалемскай святыні

— які рос у Назарэце, напаўняючыся мудрасцю
— да якога былі зычлівыя знаёмыя і сваякі
— які з радасцю пілігрымаваў ў Ерузалем
— які з ахвотаю ахвяраваў Богу расстанне з сям’ёю
— які знаходзіў радасць у разважанні над праўдамі Божымі
— які ўжо ў дзяцінстве называў Бога Айцом
— якога паважалі настаўнікі
— ад знаходжання якога ў святыні сэрца Марыі напоўнілася радасцю
— які быў адзінасутным Айцу таксама і ў Назарэце
— якога, калі губляем, можам знайсці ў канфесіянале.

Таямніцы святла

1.Хрост Езуса ў Ярдане

— улюбёны Сын Айца Нябеснага
— які абмывае нас ад грахоў
— які ўводзіць нас у жыццё Святой Тройцы
— які робіць нас святыняю Духа Святога
— з якім мы былі пахаваныя, каб разам з Ім уваскрэснуць
— у якім мы нараджаемся для новага жыцця
— у якім мы становімся дзецьмі Божымі
— які дае нам удзел у Боскасці
— які адорвае нас вераю, надзеяй і любоўю
— які вывеў нас з цемры да цудоўнага свайго святла

2. Езус аб’яўляе сябе на вяселлі ў Кане

— адзінародны Сын Айца Нябеснага
— які заключэнне сужэнства робіць сакрамэнтам
— Настаўнік у сямейным жыцці
— які робіць сужэнства знакам запавету Бога і людзей
— які ўзнаўляе першасную еднасць мужчыны і жанчыны
— які адорвае нас удзелам у стваральнай моцы Бога
— весялосць і радасць любячай сям’і
— крыніца сужэнскай вернасці і еднасці
— які цэлы Касцёл робіць сям’ёй дзяцей Божых
— які запрашае нас на вясельную гасціну Ягняці

3. Абвяшчэнне Божага Валадарства і заклік да навяртання

— Бог, які збаўляе
— які яднае нас з Айцом
— які аб’яўляе прысутнасць Валадарства Божага ў нас
— які запрашае нас прыйсці да Яго
— які разам з Айцом прагне пасяліцца ў нас
— які вызваляе нас з няволі граху
— які кліча нас да metanoi — перамянення сэрцаў
— пераможца свету
— даўца сапраўднага супакою
— Валадар усіх валадароў і Пан над панамі

4. Перамяненне Езуса на гары Табор

— святло, якое свеціць у цемры
— святло, якое асвячае кожнага, хто прыходзіць у свет
— святло, што асвячае паганцаў, і хвала Божага народа
— святло свету
— улюбёны Сын Айца
— наш Настаўнік і Выхавацель
— дасканалы вобраз Айца
— у якім змяшчаецца ўся паўната Боства
— у чыім абліччы мы бачым ззянне Божай хвалы
— надзея нашай хвалы ў доме Айца

5. Устанаўленне Эўхарыстыі

— які да канца нас палюбіў
— нашае пасхальнае Ягня
— наш пажытак для вечнага жыцця
— Ягня, якое бярэ на сябе грахі свету
— нашае ўмацаванне
— адзіны і сапраўдны Святар
— Хлеб жывы
— Кроў Новага Запавету
— нашае паяднанне з Айцом
— нашая Пасха

Балесныя таямніцы

1. Малітва Езуса ў садзе Аліўным

— які адчуў поўню адзіноты ў садзе Аліўным
— які не меў побач нават Цябе, Маці
— чыю свядомасць трывожыў страх
— які прасіў Айца аб літасці да свайго цела
— якога ўмацоўваў Анёл
— для якога воля Айца была найвышэйшым законам
— якога Айцец упадабаў выпрабоўваць мукамі
— які моцаю духа апанаваў страх душы і цела
— які трываў у журбе ажно да смерці
— якому здрадзіў адзін з выбраных, самых блізкіх

2. Бічаванне Езуса

— з якога у першы раз знялі адзенне
— прывязаны да слупа
— якому выпала збаўленчае для нас пакаранне
— які сцярпеў першы свіст бізуна
— які сцярпеў кожны наступны ўдар
— якога білі, быццам цапамі малацілі збожжа
— які цярпеў сляды пасля бізуноў, успухшыя, чырвоныя
— плечы якога набрынялі крывёю
— цярпенням якога, здавалася, не будзе канца
— які, адвязаны ад слупа, не мог устаяць на нагах

3. Укаранаванне Езуса цернем

— сапраўдны Валадар усяго стварэння
— Валадар усяго, што ёсць добрага ў людзях і прыродзе
— якому нават злыя духі заўсёды падпарадкоўваліся
— у якім не было ніякай пыхі
— якога спакушалі ў пустыні, але Ён адмовіўся ад славы валадарства ў гэтым свеце
— якога ўкаранавалі цернем, а не золатам
— прыніжаючы якога, жаўнеры зрабілі для сябе забаву
— якога білі па галаве жазлом з трысціны
— Кароль мучанікаў у пурпуровым плашчы
— які не адкрыў сваіх вуснаў

4. Езус нясе крыж на Кальварыйскую гару

— які, змучаны бічаваннем, не мог несці крыжа
— якому здолеў дапамагчы Сымон з Цырэны
— якому, нарэшце, Ты магла спадарожнічаць зблізу
— які крочыў сваім шляхам, паслухмяны Айцу і катам
— які з цяжкасцю крочыў, бо кожны крок патрабаваў высілкаў
— чыя кроў пазначыла вулічны брук
— якому спачувалі незнаёмыя жанчыны
— якога апошнія дзясяткі метраў правялі ўгору
— бо нават найцяжэйшы зямны шлях калісьці скончыцца
— бо для мяне Ён — Дарога і Праўда, і Жыццё

5. Укрыжаванне і смерць Езуса

— паслухмяны ажно да смерці, смерці Крыжовай
— чыё аблічча было страшна знявечанае
— у якім прыбітыя да крыжа ўсе нашыя грахі
— чыя кроў адбеліць маё святочнае адзенне
— які маліўся за сваіх катаў і крыўдзіцеляў
— які назваў Цябе Маці для Яна і для ўсіх нас
— які забраў на неба злодзея, бо той пакаяўся
— які даў нам прыклад таго, як можна асвяціць свае пакуты
— які аддаў за нас жыццё, бо любіць нас
— які праз крыж і мукі свае адкупіў свет

Хвалебныя таямніцы

1. Уваскрасенне Хрыста

— чыя магіла стала пустой у нядзелю
— які вырваў джала ў смерці
— чыё цела засталося нятленным
— чыё ўваскрослае ўлюбёнае цела бачылі апосталы і дакраналіся да яго
— Жыццё і Жыццядаўца
— які жыве ў постацях Эўхарыстычных
— жывая, хоць і нябачная, Галава Касцёла
— Галава кожнай супольнасці вернікаў
— жывы ў маім сэрцы
— гарантыя нашага ўваскрасення

2. Унебаўшэсце Хрыста

— які праз некаторы час у постаці чалавека аб’явіўся сваім вучням
— які праз 40 дзён даў вучням апошнія парады
— які перад Унебаўшэсцем удзяліў усім благаслаўленне
— які ўзнёсся ў вышыню, і воблака засланіла Яго ад вучняў
— які сядзіць праваруч Айца
— які рыхтуе нам жытло ў нябёсах
— які з неба кіруе светам цяпер і назаўсёды
— Галава Касцёла нябеснага, чыстцовага і зямнога
— Галава ўсіх вернікаў
— духоўная вінаградная Лаза, да якой мы прышчэпленыя

3. Спасланне Духа Святога

— які, паміраючы, не пакінуў нас сіротамі
— Дух якога жыве ўва мне са дня майго Хросту
— Дух якога ўзгадваю, калі раблю знак крыжа
— Дух якога мяне вядзе, калі я паслухмяны Яму
— Дух якога навучае мяне, калі не ведаю, што рабіць
— Дух якога ведае найглыбейшыя таямніцы Бога Адзінага ў Тройцы
— чый Дух дапамагае нам у малітве
— натхнёныя Духам Тваім, кажам: Езус наш Пан
— натхнёныя Духам Тваім, мы ўсклікаем: «Абба, Ойча!»
— моцаю Духа якога мы ўваскрэснем

4. Унебаўзяцце Найсвяцейшай Панны Марыі

— які загадаў анёлам, каб перанеслі Цябе, Марыя, да Яго
— які ёсць шляхам, што вёў Цябе, Марыя, да неба
— які ажыўляе Цябе, Марыя, сваім Жыццём
— які апрануў Тваё, Марыя, зямное цела ў несмяротнасць
— які перамяніў Тваю, Марыя, зямную слабасць сваёю моцаю
— які апрануў Цябе, Марыя, у сонца, месяц і зоркі
— які назваў Цябе, Марыя, Беззаганнаю
— які яшчэ раз пацвердзіў, што Ты, Марыя, — Маці Касцёла
— які аддаў Цябе, Марыя, пад апеку апосталаў і святароў
— які хоча, каб мы дапамагалі Табе, Марыя, служыць Ягоным братам

5. Укаранаванне Найсвяцейшай Панны Марыі

— які ўкаранаваў Цябе, Марыя, Валадаркаю неба і зямлі
— чыя ўлада заснаваная на служэнні
— які паклікаў Цябе, Марыя, да супрацоўніцтва
— з якім Ты, Марыя, заўсёды адзіная
— чыя воля паказвае Табе, Марыя, шлях
— які адкрыў Табе, Марыя, усе таямніцы
— які стаў для Цябе, Марыя, прыкладам сапраўднай любові
— які стаў для Цябе, Марыя, прыкладам ахвярнай любові
— які даў Табе, Марыя, накіроўваць выслужаную Ім ласку
— які даў Табе, Марыя, накіроўваць атрыманае Ім праз мукі дабро

Паводле: Różaniec Jana Pawła II, Kraków
– Pelplin, 2003. (Stanisław Albert – dopowiedzenia)

Ілюстрацыя: dominikanie.pl

Цэтлікі: Маці Божая, Святы Ружанец