«І сумняваліся ў Ім», «і дзівіўся іхняму бязвер’ю...»

Чатырнаццатая звычайная нядзеля — 8 ліпеня 2012 г.

Чытанні: Эзх 2, 2–5; Пс 123 (122), 1–2а. 2bcd. 3–4; 2 Кар 12, 7–10

Евангелле паводле святога Марка 6, 1–6

Вельмі ўражваюць словы, якія апісваюць адно з аб’яўленняў Божай Маці, прызнанае Касцёлам. З далоняў Марыі плывуць струмені ласкі. Адны з іх светлыя, іншыя — цёмныя. Марыя тлумачыць, што светлыя струмені — гэта ласкі, аб якіх людзі просяць Бога і атрымліваюць іх, а цёмныя — гэта ласкі, якія Бог прагне ўдзяліць людзям, але тыя аб іх не просяць. Паразважаем, што гэта за асаблівая ласка, якою Бог хоча адарыць нас, але вернікі не просяць аб ёй, і таму не атрымліваюць. Найвялікшаю ласкаю, якую Бог даў нам і хоча даваць, — гэта сам Езус. Многія прымаюць Езуса як гаспадара свайго жыцця, але многія яшчэ не пазналі Яго. Статыстыка сведчыць, што дзве трэція часткі чалавецтва на зямлі яшчэ не ведаюць Езуса і Яго Евангелля. А Ён — Збаўца кожнага чалавека. Ці ж не з’яўляецца адной з найважнейшых задач для кожнага чалавека і найбольшым прагненнем Бога, каб мы ішлі да кожнага краю зямлі, абвяшчаючы Езуса людзям? Але край зямлі — гэта не толькі далёкія яе куткі. Край зямлі — гэта нашая Айчына. Край зямлі — гэта нашыя блізкія. Край зямлі — гэта кожны з нас. Ці ж не павінны мы прасіць Пана Бога аб ласцы быць евангелізатарамі кожнага краю зямлі? Не будзем падманваць сябе, думаючы, што з прычыны нашых словаў, сустрэчы з намі і дзякуючы нашай малітве ўсе прымуць Пана Езуса і адразу ж стануць Яго сябрамі. Аднак зразумела, што першымі, хто прыме Езуса і правядзе да краю сваёй душы і розуму Яго навуку пра дзесяць запаведзяў, восем благаслаўленняў, пра любоў і прабачэнне, павінны стаць мы з вамі. Наколькі словы сённяшняга ўрыўка з Евангелля пра тое, што Езуса не прынялі самыя блізкія людзі, датычаць і мяне? Я лічу сябе Яго сябрам, адным з найбліжэйшых да Яго людзей, тым, хто сапраўды любіць Яго! А ці Ён згодны са мною? Калі я асуджаю жыхароў Назарэта за тое, што яны не прынялі Езуса, і мяне дзівіць іх недавер, я павінен таксама прасіць Езуса, каб Ён сказаў, што думае пра мяне. 

Айцец Раман Шульц ОР

Мы вельмі радыя
бачыць вас на сайце
часопіса «Ave Maria».
Гэта плён працы
неабыякавых людзей,
якія з радасцю ствараюць
гэты часопіс для вас.

Падпіска
Ахвяраванні

Сайт часопіса „Ave Maria“ Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі Рыма-каталіцкага Касцёла ў Беларусі

Часопіс існуе дзякуючы вашым ахвяраванням. Сёння мы просім вашай дапамогі — нават невялікая сума падтрымае нас.

Падрабязней