Адзінаццатая звычайная нядзеля — 17 чэрвеня 2012 г.
Чытанні: Эзх 17, 22–24; Пс 92 (91), 2–3. 13–14. 15–16; 2 Кар 5, 6–10
Евангелле паводле Марка 4, 26–34
Адпачні
Пшанічнае зерне, каб вырасці, патрабуе пэўнай колькасці вады, цяпла, святла і часу. Гэтыя чатыры ўмовы неабходныя для таго, каб яно пусціла парастак.
Зерне ў Евангеллі заўжды сімвалізуе Слова. Гэта не проста слова. Гэта слова Езуса, бо Евангелле ўрэшце і ёсць Езус.
Вось нашая задача: калі мы хочам цешыцца плёнам нашай веры, варта пасябраваць са Словам. Як гэта зрабіць? Першы крок — набыць Біблію. Другі крок — зняць яе з паліцы, выцерці ад пылу і чытаць. Хтосьці можа запярэчыць: але я не разумею Бібліі. Яна зацяжкая, можа, нават занудная. І тут патрэбныя вада, цяпло, святло і час.
Вада — гэта малітва да Духа Святога перад чытаннем. Штосьці кшталту: Духу Святы, прашу Цябе, прыйдзі і расплюшчы мае вочы, каб я ўбачыў Езуса ў гэтых словах, прасвятлі мой розум, каб я зразумеў, што Езус хоча мне сказаць, адкрый маё сэрца, каб Ён пасяліўся ўва мне, каб я мог палюбіць Яго. Без Духа нам няма чаго марыць зразумець Святое Пісанне. Дух Святы — Айцец малітвы, Ён адкрывае нам Слова.
Цяпло — гэта стварэнне адпаведнай атмасферы для малітвы Словам. Трэба выключыць або прыглушыць гучанне мабільнага тэлефона. Яшчэ патрэбнае зручнае месца, дзе нам утульна і спакойна, а яшчэ важная нашая пастава: тое, чаго мы чакаем ад Святога Пісання. Для пачатку дастаткова жадання адпачнуць. Няхай малітва стане для нас адпачынкам, няхай нічога не хочацца, апроч адпачынку. Гэта важна, каб сваімі чаканнямі не закалыхаць разумення і захаплення Словам і не закрыць сябе для дзеяння ласкі.
Святло ад нас не залежыць. Яно прыходзіць ад Айца. Тут мы можам быць упэўненыя: Ён заўжды хоча, каб мы адчувалі любоў Езуса і самі пазнавалі і любілі Яго. Таму не трэба аб гэтым хвалявацца.
Час. Дастаткова пятнаццаці хвілін. Возьмем невялікі ўрывак тэксту, напрыклад, адну прыпавесць. Напрыклад, пра суцішэнне буры (гл. Мк 4, 35–41), прачытаем яе адзін раз. Пасля пасядзім са Словам пяцьсем хвілін, прачытаем прыпавесць другі раз, пасядзім яшчэ пяцьсем хвілін. Няхай малітва будзе адпачынкам. Магчыма, першы раз мы нічога не адчуем, але праз некалькі дзён Слова само пачне адклікацца ў нас, само пачне расці. Возьмем Біблію і пачнем чытаць!
Айцец Тамаш Міка ОР